מַשָּׂ֥א דְבַר־יְהֹוָ֖ה אֶל־יִשְׂרָאֵ֑ל בְּיַ֖ד מַלְאָכִֽי׃ Wyrocznia. Słowo Wiekuistego do Israela przez Malachjasza.
אָהַ֤בְתִּי אֶתְכֶם֙ אָמַ֣ר יְהֹוָ֔ה וַאֲמַרְתֶּ֖ם בַּמָּ֣ה אֲהַבְתָּ֑נוּ הֲלוֹא־אָ֨ח עֵשָׂ֤ו לְיַֽעֲקֹב֙ נְאֻם־יְהֹוָ֔ה וָאֹהַ֖ב אֶֽת־יַעֲקֹֽב׃ Miłowałem was, rzecze Wiekuisty, a zapytacie się zapewne: Czemże okazywałeś nam tę miłość? Alboż nie jest Ezaw bratem Jakóba, rzecze Wiekuisty; a jednak miłowałem tylko Jakóba,
וְאֶת־עֵשָׂ֖ו שָׂנֵ֑אתִי וָאָשִׂ֤ים אֶת־הָרָיו֙ שְׁמָמָ֔ה וְאֶת־נַחֲלָת֖וֹ לְתַנּ֥וֹת מִדְבָּֽר׃ A Ezawa znienawidziłem, i podałem góry jego na spustoszenie, a dziedzictwo jego szakalom stepu.
כִּי־תֹאמַ֨ר אֱד֜וֹם רֻשַּׁ֗שְׁנוּ וְנָשׁוּב֙ וְנִבְנֶ֣ה חֳרָב֔וֹת כֹּ֤ה אָמַר֙ יְהֹוָ֣ה צְבָא֔וֹת הֵ֥מָּה יִבְנ֖וּ וַאֲנִ֣י אֶהֱר֑וֹס וְקָרְא֤וּ לָהֶם֙ גְּב֣וּל רִשְׁעָ֔ה וְהָעָ֛ם אֲשֶׁר־זָעַ֥ם יְהֹוָ֖ה עַד־עוֹלָֽם׃ Może Edom powiedzieć: zniszczeni jesteśmy, ale znów ruiny odbudujem - wszakże tak rzecze Wiekuisty zastępów: Niechaj oni budują, ale Ja rozwalę, i nazywać ich będą dziedziną niegodziwości, ludem, któremu złorzeczył Wiekuisty na wieki.
וְעֵינֵיכֶ֖ם תִּרְאֶ֑ינָה וְאַתֶּ֤ם תֹּֽאמְרוּ֙ יִגְדַּ֣ל יְהֹוָ֔ה מֵעַ֖ל לִגְב֥וּל יִשְׂרָאֵֽל׃ A ujrzą to własne oczy wasze, i sami zawołacie, wstawił się Wiekuisty i po za dziedziną Israela.
בֵּ֛ן יְכַבֵּ֥ד אָ֖ב וְעֶ֣בֶד אֲדֹנָ֑יו וְאִם־אָ֣ב אָ֣נִי אַיֵּ֣ה כְבוֹדִ֡י וְאִם־אֲדוֹנִ֣ים אָ֩נִי֩ אַיֵּ֨ה מוֹרָאִ֜י אָמַ֣ר ׀ יְהֹוָ֣ה צְבָא֗וֹת לָכֶם֙ הַכֹּֽהֲנִים֙ בּוֹזֵ֣י שְׁמִ֔י וַאֲמַרְתֶּ֕ם בַּמֶּ֥ה בָזִ֖ינוּ אֶת־שְׁמֶֽךָ׃ Syn czci wszak ojca, a sługa pana swojego: Jeżelim tedy ojcem, gdzie cześć Moja, a jeżeli panem, gdzie bojaźń przedemną, rzecze Wiekuisty zastępów do was, kapłani, którzy poniżacie imię Moje! Wy wszakże pytacie się zapewne: Czemże poniżamy imię Twoje?
מַגִּישִׁ֤ים עַֽל־מִזְבְּחִי֙ לֶ֣חֶם מְגֹאָ֔ל וַאֲמַרְתֶּ֖ם בַּמֶּ֣ה גֵאַלְנ֑וּךָ בֶּאֱמׇרְכֶ֕ם שֻׁלְחַ֥ן יְהֹוָ֖ה נִבְזֶ֥ה הֽוּא׃ Składacie na ołtarzu Moim chleb nieczysty? a pytacie się: Czemżeśmy znieważyli Cię? Tem, że wygłaszacie to jak stół Wiekuistego wstrętny wam jest.
וְכִי־תַגִּישׁ֨וּן עִוֵּ֤ר לִזְבֹּ֙חַ֙ אֵ֣ין רָ֔ע וְכִ֥י תַגִּ֛ישׁוּ פִּסֵּ֥חַ וְחֹלֶ֖ה אֵ֣ין רָ֑ע הַקְרִיבֵ֨הוּ נָ֜א לְפֶחָתֶ֗ךָ הֲיִרְצְךָ֙ א֚וֹ הֲיִשָּׂ֣א פָנֶ֔יךָ אָמַ֖ר יְהֹוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ Gdy sprowadzacie ślepe na ofiarę, czyż to nic złego? A gdy sprowadzacie chrome i chore, czyż to nic złego? Chciej to ofiarować namiestnikowi twojemu, czy łaskawie to przyjmie, albo czy uwzględni osobę twoję? - rzecze Wiekuisty zastępów.
וְעַתָּ֛ה חַלּוּ־נָ֥א פְנֵי־אֵ֖ל וִֽיחׇנֵּ֑נוּ מִיֶּדְכֶם֙ הָ֣יְתָה זֹּ֔את הֲיִשָּׂ֤א מִכֶּם֙ פָּנִ֔ים אָמַ֖ר יְהֹוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ A przytem błagajcie jeszcze oblicze Boże, aby zmiłował się nad nami! Z przyczyny waszej to się stało - czyżby miał uwzględnić osoby wasze? rzecze Wiekuisty zastępów.
מִ֤י גַם־בָּכֶם֙ וְיִסְגֹּ֣ר דְּלָתַ֔יִם וְלֹא־תָאִ֥ירוּ מִזְבְּחִ֖י חִנָּ֑ם אֵֽין־לִ֨י חֵ֜פֶץ בָּכֶ֗ם אָמַר֙ יְהֹוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּמִנְחָ֖ה לֹא־אֶרְצֶ֥ה מִיֶּדְכֶֽם׃ Gdyby choć jeden był wpośród was, któryby zamknął podwoje, abyście nie wzniecali ognia na ołtarzu Moim daremnie! Nie mam upodobania w was, rzecze Wiekuisty zastępów, a ofiary nie przyjmę z ręki waszej!
כִּ֣י מִמִּזְרַח־שֶׁ֜מֶשׁ וְעַד־מְבוֹא֗וֹ גָּד֤וֹל שְׁמִי֙ בַּגּוֹיִ֔ם וּבְכׇל־מָק֗וֹם מֻקְטָ֥ר מֻגָּ֛שׁ לִשְׁמִ֖י וּמִנְחָ֣ה טְהוֹרָ֑ה כִּֽי־גָד֤וֹל שְׁמִי֙ בַּגּוֹיִ֔ם אָמַ֖ר יְהֹוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ Oto od wschodu słońca do zachodu jego wielkiem jest imię Moje między narodami, a na każdem miejscu kadzidło się przynosi imieniu Mojemu, ale tylko ofiara czysta, albowiem wielkie imię Moje między narodami, rzecze Wiekuisty zastępów.
וְאַתֶּ֖ם מְחַלְּלִ֣ים אוֹת֑וֹ בֶּאֱמׇרְכֶ֗ם שֻׁלְחַ֤ן אֲדֹנָי֙ מְגֹאָ֣ל ה֔וּא וְנִיב֖וֹ נִבְזֶ֥ה אׇכְלֽוֹ׃ Wy zaś znieważacie je, mówiąc: stół Wiekuistego zanieczyszczony jest, a ofiara na nim - wstrętny to pokarm.
וַאֲמַרְתֶּם֩ הִנֵּ֨ה מַתְּלָאָ֜ה וְהִפַּחְתֶּ֣ם אוֹת֗וֹ אָמַר֙ יְהֹוָ֣ה צְבָא֔וֹת וַהֲבֵאתֶ֣ם גָּז֗וּל וְאֶת־הַפִּסֵּ֙חַ֙ וְאֶת־הַ֣חוֹלֶ֔ה וַהֲבֵאתֶ֖ם אֶת־הַמִּנְחָ֑ה הַאֶרְצֶ֥ה אוֹתָ֛הּ מִיֶּדְכֶ֖ם אָמַ֥ר יְהֹוָֽה׃ {ס} Powiadacie też: O, co za zmuda! i gardzicie tem, rzecze Wiekuisty zastępów; przywlekacie zagrabione i chrome i schorzałe - a składacie to na ofiarę: czyż to przyjąć mam z upodobaniem z ręki waszej, rzecze Wiekuisty.
וְאָר֣וּר נוֹכֵ֗ל וְיֵ֤שׁ בְּעֶדְרוֹ֙ זָכָ֔ר וְנֹדֵ֛ר וְזֹבֵ֥חַ מׇשְׁחָ֖ת לַאדֹנָ֑י כִּי֩ מֶ֨לֶךְ גָּד֜וֹל אָ֗נִי אָמַר֙ יְהֹוָ֣ה צְבָא֔וֹת וּשְׁמִ֖י נוֹרָ֥א בַגּוֹיִֽם׃ Przeklęty szalbierz, który w trzodzie swojej (zdrowego) samca ma i ślubuje, a ofiaruje samicę ułomną Wiekuistemu; gdyż królem Ja wielkim, rzecze Wiekuisty zastępów, a imię Moje groźne między narodami.